François G. Bussac a tellement de flèches littéraires à son arc qu'il est ardu d'en trouver qui ne soient pas à l'aune de l'amour des mots. Dans son carquois, on peut bien sûr dénicher d'autres réminiscences bien ancrées : celles du diplomate culturel ou encore du voyageur qui a sillonné le vaste monde.

Toutefois, ses plus vibrants voyages, François G. Bussac les a entrepris entre les pages des livres, dans le vertige des bibliothèques et du haut des tribunes de lecteurs à haute voix. À ce titre, ses années tunisiennes ont beaucoup compté et, dans de fertiles synergies, ont ouvert de nombreuses portes devant les bonnes volontés liées par l'amour des belles lettres.

يمثل النص والخطاب زوجا لسانيا بهوية لسانية واحدة وأوجه متعددة، وخصائص مختلفة، لا تكاد تذكر الواحد منهما حتى تستحضر الاخر، ولا تكاد تفرد أحدهما ببحث حتى تتأكد أنه مكتمل بقرينه، بل اكتمال بحث في أحدهما يبقى في حاجة معرفية علمية إلى استكمال رؤية بالآخر. وفي هذا الإطار، ننزل كتاب " من النص إلى الخطاب - نحو تأويل إدراكي موسع" للأستاذة الباحثة صبيحة جمعة إبرازا لدقة سياقه التاريخي المستفيد من التراكم اللساني في الموضوع، وتأكيدا على قيمته العلمية، وإشارة إلى سعي صاحبة هذا الكتاب إلى التخصص في هذا المجال الهام من البحث اللساني

Volontairement mystérieuse et discrète sur son identité, Delphine H. nous dévoile l'histoire de sa mère, une jeune fille issue d'une famille de paysans modestes, accablée d'une double peine car souffrant d'un léger handicap mental et en état de grossesse suite à un viol.

Impressionnant de réalisme, si émouvant et parfois drôle, ce récit imaginaire fort et vif de Delphine H. décrit avec lucidité le regard impitoyable que porte la société sur le handicap et la condition de «fille mère» dans la Tunisie des années 70 - 80.

Une histoire de déboires et d'amour qui ne laissera personne indifférent.

قعدت ساعة ساعة نتلمحها في فرح من بعید، تزيد ناري تلهب ونمرض ونروح عيني نقبل العزاء لين قرب وقت مرواحي للبلاد خاطر الخدمة اللي مشيت على خاطرها في القرية هذيكا قريب توفي. وقتها صارت المعجزة !

مانعرفش لوكاني معجزة والا رحمة من عند ربي باش يبردلي کنيني... المفيد اللي المرا اللي حبيتها تعارکت مع راجلها وبالتنر فیز خرج من سینتو و طلقها بالثلاث وبعدها ندم وكلى البصل وحب يرجعها. أما الشريعة واضحة في الحكاية هاذي، ما فا حتى راجل ينجم يرجع مرتو بعد ما طلقها بالثلاث كان لما تعرس براجل آخر. وجرات العادة والغرف بأنهم يعرسوا للمرا هذيكا بر اجل على ليلة وحدة ويحلف بيمين على شرفو أو يطلقها من غدوة. الراجل المحتل هذا اسمو التياس.

يا لهذا الحرف كم يرنو سعيدا

في تفاصيل الحكاية ..

كم ..من حالة للوعي تشدو فوق جرح صامت

في ثنايا الشوك..

أظلمت كل العيون

كنت أمضي في ثناياهم جروحا

كان خطوي والظلام..

لهفة للنّور تشدو

جدولا ينسابُ في قلب الشجن

" حالة للوعي ترنو  في سأم"..

سنشفى ..تكلم قلبي :

"تُرى هل ظفرت بهذا الزّمن ؟"

أوان الحنين إلى كل وعي

وكلُّ امتحان لهذا الوطن ..

(مقطع من قصيدة "حالة وعي")

Très jeune, Rahmana est d'une grande beauté. Elle fait tourner les têtes et fait battre les cœurs. Mais elle est condamnée à vivre dans l'infortune. En effet, ses rêves sont trop grands pour trouver leur réalisation dans le cadre du faubourg de Bab Souika. Une telle beauté n'est pas destinée à être enfermée dans une maison ordinaire. Ce serait un crime. Or, non loin de chez elle, à un jet de pierre, s'élèvent les palais somptueux. Du fond de la médina, son ambition la projette vers les hauteurs de La Kasbah, vers la gloire, la vie dans l'aisance et le pouvoir. Certes, seuls quelques pas séparent la jeune fille du palais mais nombreux sont les obstacles qui se dressent sur son chemin pour l'empêcher d'atteindre son but.

 مجموعة قصصية نقدية : تنقد النظام البوليسي و الواقع السياسي و تتطرق لإستعمال الدين في غايات سياسية و مواضيع أخرى منها الهجرة و العلم

Une écriture de liberté qui vous porte à travers d'innombrables voyages, réels ou inventés, dans un Orient subjectif, vous conduisant au plus près de l'être. On y retrouve, au cœur, la femme et l'homme, dans une altérité originelle, fondatrice. Charnel et spirituel se conjuguent incessamment, poussent les limites vers la lumière.

Voici un essai sur les mondes arabe et musulman qui tranche par son style cinglant et sans complaisance avec tout ce qui a été abordé sur le sujet jusqu’ici, tant dans les pays de ces mondes que dans ceux étrangers, notamment occidentaux. Car c’est en écorché vif que l’auteur aborde des thématiques aussi brûlantes et sensibles qu’existentielles pour tous les peuples de ces pays arabes et musulmans.

بتاريخها الضارب في القدم، بحضارتها العريقة، بأرضها الطيبة وشعبها الأبي، بقضيتها العادلة، بثورتها المجيدة وبنضالها المشروع، تظل فلسطين على مر الأزمنة، علامة راسخة وموشومة بالوجدان العربي عموما والتونسي على وجه الخصوص، وستظل ذاكرتي تحفظ شيئا من فلسطين. هذا الشيء انطلق ذات خريف من سنة 1974 حيث كنت بمشيئة القدر أرافق رمزا من رموزها، صلاح خلف أبي إياد في مهمة من أصعب المهام: التفاوض مع فدائيين اختطفوا طائرة وحطوا بها على أرض مطار تونس قرطاج.

حد ما يعرف وين يهزني التخمام و لا فاش نخمم و إلا سر الضحكة لي نضحكها بيني و بين روحي كي نصنع فيلم و نشيخ بيه، كي نتذكر نهار موش عادي كنت ناسيتو، و قداه أحلام و أمنيات تهبطلي في الليل و الحكايات ألي صارت بالحق و الأخرى لي مازالت جرد سيناريوات. حد ما يعرفني خلفي...

ساعات نغزر للمراية و نحاول نفهم لي نرى فيه زعمة حقيقة ولا منام؟ نحل عينيا مليح... لا مانيش نحلم. هذا وجهي إلي في المراية أما مذبال و كل شيء فيه متبدل و خزرتي ما تتفهمش...