François G. Bussac a tellement de flèches littéraires à son arc qu'il est ardu d'en trouver qui ne soient pas à l'aune de l'amour des mots. Dans son carquois, on peut bien sûr dénicher d'autres réminiscences bien ancrées : celles du diplomate culturel ou encore du voyageur qui a sillonné le vaste monde.

Toutefois, ses plus vibrants voyages, François G. Bussac les a entrepris entre les pages des livres, dans le vertige des bibliothèques et du haut des tribunes de lecteurs à haute voix. À ce titre, ses années tunisiennes ont beaucoup compté et, dans de fertiles synergies, ont ouvert de nombreuses portes devant les bonnes volontés liées par l'amour des belles lettres.

إن أجمل ما تسمعه عادة هو ما لم تسمعه ولن تحتاج لاذنين لسماعه .. أجمل ما يقال هو ما لم يقل، أجمل ما يرى هو ما يرى بالقلب، وأجمل الأوقات هي تلك التي تكون تائها فيها مع نفسك ثم تلجأ لربك .. الحياة لم تكن أبدا ماديات فقط، الحياة هي أنت .. فلم لا تكون على العرش منتصبا

مدينة حمام الشط الشهيدة تذكر من نسي وتعلم من جهل بالعدوان عليها. إن حادثة العدوان خلفت ضحايا وقصصا مؤلمة عتن أسر عديدة. والمسرحية تطرح صورة معبرة ومؤثرة عن تبعات ذلك الحدث الدامي والخالد كخلود الشهداء

Parues en 1907, voici les premières aventures d’Arsène Lupin, le bandit qui est aussi le héros, dont Maurice Leblanc rend sympathiques les exploits malhonnêtes. Lupin ne vole jamais par avidité, mais toujours pour le panache. Ce dom juan du crime exprime la quintessence de l’esprit français Belle Epoque !

قعدت ساعة ساعة نتلمحها في فرح من بعید، تزيد ناري تلهب ونمرض ونروح عيني نقبل العزاء لين قرب وقت مرواحي للبلاد خاطر الخدمة اللي مشيت على خاطرها في القرية هذيكا قريب توفي. وقتها صارت المعجزة !

مانعرفش لوكاني معجزة والا رحمة من عند ربي باش يبردلي کنيني... المفيد اللي المرا اللي حبيتها تعارکت مع راجلها وبالتنر فیز خرج من سینتو و طلقها بالثلاث وبعدها ندم وكلى البصل وحب يرجعها. أما الشريعة واضحة في الحكاية هاذي، ما فا حتى راجل ينجم يرجع مرتو بعد ما طلقها بالثلاث كان لما تعرس براجل آخر. وجرات العادة والغرف بأنهم يعرسوا للمرا هذيكا بر اجل على ليلة وحدة ويحلف بيمين على شرفو أو يطلقها من غدوة. الراجل المحتل هذا اسمو التياس.

Ces chroniques sont comme les pièces d'un puzzle qui recomposent une image des années quatre-vingt et de leur joie de vivre ambigüe. Mais aussi elles entrent singulièrement en résonnance avec l'actuelle remise en cause de la domination masculine dans nos sociétés demeurées patriarcales.

"Con Te Partiro" est l'écume de monologues, d'appels, de réminiscences ... Un véritable don, même un remède de l'Humain à l'Humain pour se capte, se sentir et se guérir ensemble indépendamment de nos divergences ... "La Belle Trahison" : Pourquoi ? Avec, sous-entendus, des "Si...", lesquels en permanence surgissent des propos qui rôdent en l'esprit de l'auteur. La Réponse? A découvrir au fil de la lecture du présent recueil ...

أكد ابن خلدون أن من طبيعة البدو «انتهاب ما في أيدي الناس وإن رزقهم في ظلال رماحهم وليس عندهم في أخذ أموال الناس حد ينتهون إليه بل كلما امتدت أعينهم إلى مال أو متاع أو ماعون انتهبوه». وذكر أحد الرحالة عن سكان البادية بالمغرب : «لتقديم معرفة جيدة حول هذه الشعوب يجب توضيح حياتهم اليومية، شعب بدوي، رعاة، يتسكعون في الهضاب الشاسعة، يحمل هؤلاء الرعاة عصا ... ترعى القطعان بهدوء وفجأة يتغير مالكها عقب عملية إغارة... » وحدد المثل البدوي الرزق في : حرثة أو ورثة أو دوكة نواجع

"La Cicatrice" de Bruce Lowery, récit autobiographique, plonge les lecteurs dans l'enfance marquée par la Seconde Guerre mondiale. À travers les yeux d'un jeune observateur, le roman explore les cicatrices physiques et émotionnelles de la guerre, offrant une réflexion poignante sur la résilience. Porté par une écriture simple et captivante, le livre aborde la quête d'identité et la force intérieure nécessaire pour surmonter les épreuves.

هذا الكتاب هو ما وراء ما وُثّق وما لم يُوثّق، فيه البعض منكم والبعض مني، والكثير من زخم العمر؛ عمر نَهَشته تراصّ الأحداث أمام هشاشة النوايا وضيق الأفق ... وطالما أنه كما ذُكر، لا يتقيد بأي نوع من أنواع المناهج: لا التوثيقية، ولا النقدية، ولا السردية. هو انفعال يتعرّى للعموم دون استشارة صاحبه، نخرجه على عِلاته إيمانًا منا بالتشاركية والتوزيع العادل للقرف ... - توفيق الجبالي