Parues en 1907, voici les premières aventures d’Arsène Lupin, le bandit qui est aussi le héros, dont Maurice Leblanc rend sympathiques les exploits malhonnêtes. Lupin ne vole jamais par avidité, mais toujours pour le panache. Ce dom juan du crime exprime la quintessence de l’esprit français Belle Epoque !

في حضرة السّوء : هو الديوان الخامس للشاعر التونسي محمد العربي الذي برز اسمه من بين جيل من الشعراء ظهروا على السّاحة الأدبية التونسية بعد ثورة 2011. تحصّل على عدد من الجوائز الشعريّة في تونس وفي العالم العربي، أهمّها جائزة بلند الحيدري (الرّباط، 2018) وجائزة معرض الكتاب التونسي (تونس، 2022)

تقول النّاقدة وحيدة المي متحدّثة عن علاقة محمد العربي بالشّعر : يغترف من ذاته ليكتب من "قراءة الحياة أساسا" ومن تجارب الآخرين ... الشّعر في تصوّره "ينفلت من أيّ قالب جاهز" وهو كتابة خارج التنميط لكنّها موغلة في الغموض والتّرميز لاقتناعه أنّ النّص لا يحكي ولا يبوح بقدر ما يوحي ويقترح. (الشروق، 16/02/2023)

قعدت ساعة ساعة نتلمحها في فرح من بعید، تزيد ناري تلهب ونمرض ونروح عيني نقبل العزاء لين قرب وقت مرواحي للبلاد خاطر الخدمة اللي مشيت على خاطرها في القرية هذيكا قريب توفي. وقتها صارت المعجزة !

مانعرفش لوكاني معجزة والا رحمة من عند ربي باش يبردلي کنيني... المفيد اللي المرا اللي حبيتها تعارکت مع راجلها وبالتنر فیز خرج من سینتو و طلقها بالثلاث وبعدها ندم وكلى البصل وحب يرجعها. أما الشريعة واضحة في الحكاية هاذي، ما فا حتى راجل ينجم يرجع مرتو بعد ما طلقها بالثلاث كان لما تعرس براجل آخر. وجرات العادة والغرف بأنهم يعرسوا للمرا هذيكا بر اجل على ليلة وحدة ويحلف بيمين على شرفو أو يطلقها من غدوة. الراجل المحتل هذا اسمو التياس.

إن أجمل ما تسمعه عادة هو ما لم تسمعه ولن تحتاج لاذنين لسماعه .. أجمل ما يقال هو ما لم يقل، أجمل ما يرى هو ما يرى بالقلب، وأجمل الأوقات هي تلك التي تكون تائها فيها مع نفسك ثم تلجأ لربك .. الحياة لم تكن أبدا ماديات فقط، الحياة هي أنت .. فلم لا تكون على العرش منتصبا

"La Cicatrice" de Bruce Lowery, récit autobiographique, plonge les lecteurs dans l'enfance marquée par la Seconde Guerre mondiale. À travers les yeux d'un jeune observateur, le roman explore les cicatrices physiques et émotionnelles de la guerre, offrant une réflexion poignante sur la résilience. Porté par une écriture simple et captivante, le livre aborde la quête d'identité et la force intérieure nécessaire pour surmonter les épreuves.

"Con Te Partiro" est l'écume de monologues, d'appels, de réminiscences ... Un véritable don, même un remède de l'Humain à l'Humain pour se capte, se sentir et se guérir ensemble indépendamment de nos divergences ... "La Belle Trahison" : Pourquoi ? Avec, sous-entendus, des "Si...", lesquels en permanence surgissent des propos qui rôdent en l'esprit de l'auteur. La Réponse? A découvrir au fil de la lecture du présent recueil ...

هل فعلها؟" و"ليبوريلا": قصّتان بديعتان للكاتب النمساوي ستيفان زفايغ، تكشفان عن الروابط الخفيّة بين الإنسانيّ والحيوانيّ وتضعان الإنسان وجهًا لوجه مع حقيقته الباطنة..

حد ما يعرف وين يهزني التخمام و لا فاش نخمم و إلا سر الضحكة لي نضحكها بيني و بين روحي كي نصنع فيلم و نشيخ بيه، كي نتذكر نهار موش عادي كنت ناسيتو، و قداه أحلام و أمنيات تهبطلي في الليل و الحكايات ألي صارت بالحق و الأخرى لي مازالت جرد سيناريوات. حد ما يعرفني خلفي...

ساعات نغزر للمراية و نحاول نفهم لي نرى فيه زعمة حقيقة ولا منام؟ نحل عينيا مليح... لا مانيش نحلم. هذا وجهي إلي في المراية أما مذبال و كل شيء فيه متبدل و خزرتي ما تتفهمش...

Qu'est-ce que c'est bon d'écrire : Un désir pur et beau qui nous fait quitter ce monde pour rejoindre un autre, un monde refoulé, où la passion règne et où l'inachevé prime.

Ceux qui souhaitent plonger dans la culture et les mentalités apparentes ou sous-jacents du Tunis séculaire et de ses réminiscences vont trouver dans «Nouba» de quoi se régaler ; car il s'agit d'un tableau mouvant, toujours vivant, du vivre ensemble proverbial d'un petit melting-pot dont se dégage une âme à la fois unie et plurielle, une atmosphère sociale, musicale diverse mais canalisée par des cadres ancestraux.
Les personnages sont si bien dessinés qu'on pourrait les percevoir, les apercevoir, les suivre et deviner sous leurs apparences les non-dits de leurs personnalités, de leurs actions. Ils ne sont pas toujours disposés à respecter les codes mais l'auteur les situe en permanence dans une démarche logique, esthétique et finalement passionnante à suivre.