تحمل رواية " رامبير - حفلة تنكرية "، للكاتب الفلسطيني المتوكل طه، في متنها الحكائي زخما هائلا من الحكايات الصغيرة تجعل القارئ يتوغّل في عمقها بتفاصيل يحتاجها بشدة، ليستكمل صورة واقعه المشتت والمتأرجح بين الدمار الحاصل والتدمير المتعمد لمجتمع يفترض أن يكون مدنيا مبنيا بهيكل راسخ وثابت

Parues en 1907, voici les premières aventures d’Arsène Lupin, le bandit qui est aussi le héros, dont Maurice Leblanc rend sympathiques les exploits malhonnêtes. Lupin ne vole jamais par avidité, mais toujours pour le panache. Ce dom juan du crime exprime la quintessence de l’esprit français Belle Epoque !

Volontairement mystérieuse et discrète sur son identité, Delphine H. nous dévoile l'histoire de sa mère, une jeune fille issue d'une famille de paysans modestes, accablée d'une double peine car souffrant d'un léger handicap mental et en état de grossesse suite à un viol.

Impressionnant de réalisme, si émouvant et parfois drôle, ce récit imaginaire fort et vif de Delphine H. décrit avec lucidité le regard impitoyable que porte la société sur le handicap et la condition de «fille mère» dans la Tunisie des années 70 - 80.

Une histoire de déboires et d'amour qui ne laissera personne indifférent.

قعدت ساعة ساعة نتلمحها في فرح من بعید، تزيد ناري تلهب ونمرض ونروح عيني نقبل العزاء لين قرب وقت مرواحي للبلاد خاطر الخدمة اللي مشيت على خاطرها في القرية هذيكا قريب توفي. وقتها صارت المعجزة !

مانعرفش لوكاني معجزة والا رحمة من عند ربي باش يبردلي کنيني... المفيد اللي المرا اللي حبيتها تعارکت مع راجلها وبالتنر فیز خرج من سینتو و طلقها بالثلاث وبعدها ندم وكلى البصل وحب يرجعها. أما الشريعة واضحة في الحكاية هاذي، ما فا حتى راجل ينجم يرجع مرتو بعد ما طلقها بالثلاث كان لما تعرس براجل آخر. وجرات العادة والغرف بأنهم يعرسوا للمرا هذيكا بر اجل على ليلة وحدة ويحلف بيمين على شرفو أو يطلقها من غدوة. الراجل المحتل هذا اسمو التياس.

كرز مفرد كرزة وهو نبات من فصيلة الورديات، قضمت كاتبة كرز لام التعريف فيه.  تقول بأن الكرز في الرواية عنصر مشترك بين الشخصيات الرئيسة، له دلالات مختلفة يتحرر من التعريفات وصناديقها، وينطلق حرًا بعيدًا عن قيود القارئ الذي قد يجد هناك أكثر من كرز في حياته بأكثر من شكل ومعنى

Très jeune, Rahmana est d'une grande beauté. Elle fait tourner les têtes et fait battre les cœurs. Mais elle est condamnée à vivre dans l'infortune. En effet, ses rêves sont trop grands pour trouver leur réalisation dans le cadre du faubourg de Bab Souika. Une telle beauté n'est pas destinée à être enfermée dans une maison ordinaire. Ce serait un crime. Or, non loin de chez elle, à un jet de pierre, s'élèvent les palais somptueux. Du fond de la médina, son ambition la projette vers les hauteurs de La Kasbah, vers la gloire, la vie dans l'aisance et le pouvoir. Certes, seuls quelques pas séparent la jeune fille du palais mais nombreux sont les obstacles qui se dressent sur son chemin pour l'empêcher d'atteindre son but.

"La Cicatrice" de Bruce Lowery, récit autobiographique, plonge les lecteurs dans l'enfance marquée par la Seconde Guerre mondiale. À travers les yeux d'un jeune observateur, le roman explore les cicatrices physiques et émotionnelles de la guerre, offrant une réflexion poignante sur la résilience. Porté par une écriture simple et captivante, le livre aborde la quête d'identité et la force intérieure nécessaire pour surmonter les épreuves.

Une écriture de liberté qui vous porte à travers d'innombrables voyages, réels ou inventés, dans un Orient subjectif, vous conduisant au plus près de l'être. On y retrouve, au cœur, la femme et l'homme, dans une altérité originelle, fondatrice. Charnel et spirituel se conjuguent incessamment, poussent les limites vers la lumière.

في سطور الرواية، يعرض لنا الكاتب نماذج الفساد الإداريّ والمالي، كما يُعرّي لنا ظاهرة الفسادِ،ويكشف لنا مسبّباته الاجتماعيّة والسّياسيّة والاقتصاديّة، كما يكشف لنا عن الأسباب المباشرة لحالة الفساد التي يقبع فيها البنك بإدارته وموظّفيه. وقصة إبراهيم الحاج في الرّواية ما هي إلاّ قصة الإنسان في البحث عن العدل والكرامة، وهي الرّحلة التي خشي البطل أن تكون كرحلة تكريس الحياة من أجل لا شيء، الإحساس بالعجز، وفي الوقت ذاته التمسك بالأمل ورفض الاستسلام، جعل إبراهيم يدخل في علاقة فاسدة مع سكرتيرته "مريان" هذه العلاقة التي جاءت لتطرح قضيّة الضّعف أمام الفساد، كذلك قضيّة النّفاق، أي أنا فاسد وأتحدّث عن الفساد

هل فعلها؟" و"ليبوريلا": قصّتان بديعتان للكاتب النمساوي ستيفان زفايغ، تكشفان عن الروابط الخفيّة بين الإنسانيّ والحيوانيّ وتضعان الإنسان وجهًا لوجه مع حقيقته الباطنة..

حد ما يعرف وين يهزني التخمام و لا فاش نخمم و إلا سر الضحكة لي نضحكها بيني و بين روحي كي نصنع فيلم و نشيخ بيه، كي نتذكر نهار موش عادي كنت ناسيتو، و قداه أحلام و أمنيات تهبطلي في الليل و الحكايات ألي صارت بالحق و الأخرى لي مازالت جرد سيناريوات. حد ما يعرفني خلفي...

ساعات نغزر للمراية و نحاول نفهم لي نرى فيه زعمة حقيقة ولا منام؟ نحل عينيا مليح... لا مانيش نحلم. هذا وجهي إلي في المراية أما مذبال و كل شيء فيه متبدل و خزرتي ما تتفهمش...