لعبد العزيز العروي حكايات وحكايات رواها على مسامع التونسيين وتناهت عبر الأثير في إذاعة الأخبار والحكايات إلى مسامع أشقائهم وجيرانهم الجزائريين واللبييين و لكن حكاية العروي نفسه وقصته لا يعرفها الكثير من أبناء الشعب الذي عاصره وأغرم برواياته ولم يكتب له أن يلتحق بالمدارس والجامعات ويتزود بالمعارف الحديثة في فهم الوجود والإنسان ولكنه وجد في حكايات العروي منبعا لا ينضب من الحكم والعبر ينهل منها للتأمل في عجائب الدنيا وغرائبها, في أفراحها وأتراحها , في حلوها ومرها وللنظر في ما يعتمل في الوجود الإنساني من التناقضات وما ينجر عن ذلك في خضم الصراع الذي تخوضه الذات الفردية من النوازع المتضاربة التي دونها لا يكون للحياة معنى ولا للحكايات جمال ودلالة ووقع على آذان المستمعين إليها

Voici un essai sur les mondes arabe et musulman qui tranche par son style cinglant et sans complaisance avec tout ce qui a été abordé sur le sujet jusqu’ici, tant dans les pays de ces mondes que dans ceux étrangers, notamment occidentaux. Car c’est en écorché vif que l’auteur aborde des thématiques aussi brûlantes et sensibles qu’existentielles pour tous les peuples de ces pays arabes et musulmans.

في سطور الرواية، يعرض لنا الكاتب نماذج الفساد الإداريّ والمالي، كما يُعرّي لنا ظاهرة الفسادِ،ويكشف لنا مسبّباته الاجتماعيّة والسّياسيّة والاقتصاديّة، كما يكشف لنا عن الأسباب المباشرة لحالة الفساد التي يقبع فيها البنك بإدارته وموظّفيه. وقصة إبراهيم الحاج في الرّواية ما هي إلاّ قصة الإنسان في البحث عن العدل والكرامة، وهي الرّحلة التي خشي البطل أن تكون كرحلة تكريس الحياة من أجل لا شيء، الإحساس بالعجز، وفي الوقت ذاته التمسك بالأمل ورفض الاستسلام، جعل إبراهيم يدخل في علاقة فاسدة مع سكرتيرته "مريان" هذه العلاقة التي جاءت لتطرح قضيّة الضّعف أمام الفساد، كذلك قضيّة النّفاق، أي أنا فاسد وأتحدّث عن الفساد

هل فعلها؟" و"ليبوريلا": قصّتان بديعتان للكاتب النمساوي ستيفان زفايغ، تكشفان عن الروابط الخفيّة بين الإنسانيّ والحيوانيّ وتضعان الإنسان وجهًا لوجه مع حقيقته الباطنة..

حد ما يعرف وين يهزني التخمام و لا فاش نخمم و إلا سر الضحكة لي نضحكها بيني و بين روحي كي نصنع فيلم و نشيخ بيه، كي نتذكر نهار موش عادي كنت ناسيتو، و قداه أحلام و أمنيات تهبطلي في الليل و الحكايات ألي صارت بالحق و الأخرى لي مازالت جرد سيناريوات. حد ما يعرفني خلفي...

ساعات نغزر للمراية و نحاول نفهم لي نرى فيه زعمة حقيقة ولا منام؟ نحل عينيا مليح... لا مانيش نحلم. هذا وجهي إلي في المراية أما مذبال و كل شيء فيه متبدل و خزرتي ما تتفهمش...

Peri est mariée à un riche promoteur. Au cours d'un grand dîner dans une somptueuse villa du Bosphore, chacun commente les événements dramatiques que vit la Turquie. Peri, elle, se remémore sa jeunesse, les affrontements entre son père laïc et sa mère très pieuse, puis entre ses deux amies lorsqu'elle était étudiante à Oxford : Shirin, Iranienne émancipée, et Mona, musulmane pratiquante et féministe.

Elle repense aussi à Azur, le flamboyant professeur de philosophie qui les a réunies. Au fil des souvenirs, cette soirée fera surgir les impasses dans lesquelles se débat la société turque, coincée entre tradition et modernité.

كان عليه أن يدفع ثمن العمى بمضاعفة عمل باقي الحواس و الأعضاء. و إلا فكيف استطاع أن يرعى بقرات أبيه لولا أنه درب أذنه على كل تلك الأصوات المحيطة به، و أن يعدّل أوتار أذنه على إيقاع أظلاف البقر و هي ترفس الأرض بكل ثقلها. و مازال قلبه يخفق بقوة عندما يسمع صوت الخوار، ذلك الصوت موحش جدا، و كأنه أنين محارب جبار سقط قتيلا، فأبى إلّا أن يُرهب الموت بصرخته الأخيرة

Ceux qui souhaitent plonger dans la culture et les mentalités apparentes ou sous-jacents du Tunis séculaire et de ses réminiscences vont trouver dans «Nouba» de quoi se régaler ; car il s'agit d'un tableau mouvant, toujours vivant, du vivre ensemble proverbial d'un petit melting-pot dont se dégage une âme à la fois unie et plurielle, une atmosphère sociale, musicale diverse mais canalisée par des cadres ancestraux.
Les personnages sont si bien dessinés qu'on pourrait les percevoir, les apercevoir, les suivre et deviner sous leurs apparences les non-dits de leurs personnalités, de leurs actions. Ils ne sont pas toujours disposés à respecter les codes mais l'auteur les situe en permanence dans une démarche logique, esthétique et finalement passionnante à suivre.

Voici un essai sur les mondes arabe et musulman qui tranche par son style cinglant et sans complaisance avec tout ce qui a été abordé sur le sujet jusqu’ici, tant dans les pays de ces mondes que dans ceux étrangers, notamment occidentaux. Car c’est en écorché vif que l’auteur aborde des thématiques aussi brûlantes et sensibles qu’existentielles pour tous les peuples de ces pays arabes et musulmans.

الكاتب الفلسطيني يحيي يخلف : نجران تحت الصفر التي صدرت عام1977 وكانت هي روايتي الأولى التي قدمتني إلى صدارة المشهد الثقافي العربي والإنساني. والتي اعتبرها الاتحاد العام الأدباء العرب واحدة من أهم مائة رواية صدرت في القرن العشرين

Résumé :

Ses jours sont comptés. Mais quand on aime, on ne compte pas.

Lou est une fille ordinaire qui mène une vie monotone à souhait. Quand elle se retrouve au chômage, dans ce trou paumé de l'Angleterre dont elle n'est jamais sortie, Lou accepte un contrat de six mois pour tenir compagnie à un handicapé. Malgré l'accueil glacial qu'il lui réserve, Lou va découvrir en lui un jeune homme exceptionnel. Mais depuis l'accident qui l'a rendu tétraplégique, Will veut mettre fin à ses jours. Lou n'a que quelques mois pour lui redonner goût à la vie.