قعدت ساعة ساعة نتلمحها في فرح من بعید، تزيد ناري تلهب ونمرض ونروح عيني نقبل العزاء لين قرب وقت مرواحي للبلاد خاطر الخدمة اللي مشيت على خاطرها في القرية هذيكا قريب توفي. وقتها صارت المعجزة !

مانعرفش لوكاني معجزة والا رحمة من عند ربي باش يبردلي کنيني... المفيد اللي المرا اللي حبيتها تعارکت مع راجلها وبالتنر فیز خرج من سینتو و طلقها بالثلاث وبعدها ندم وكلى البصل وحب يرجعها. أما الشريعة واضحة في الحكاية هاذي، ما فا حتى راجل ينجم يرجع مرتو بعد ما طلقها بالثلاث كان لما تعرس براجل آخر. وجرات العادة والغرف بأنهم يعرسوا للمرا هذيكا بر اجل على ليلة وحدة ويحلف بيمين على شرفو أو يطلقها من غدوة. الراجل المحتل هذا اسمو التياس.

Tunis, Capitales des Hafsides

Volontairement mystérieuse et discrète sur son identité, Delphine H. nous dévoile l'histoire de sa mère, une jeune fille issue d'une famille de paysans modestes, accablée d'une double peine car souffrant d'un léger handicap mental et en état de grossesse suite à un viol.

Impressionnant de réalisme, si émouvant et parfois drôle, ce récit imaginaire fort et vif de Delphine H. décrit avec lucidité le regard impitoyable que porte la société sur le handicap et la condition de «fille mère» dans la Tunisie des années 70 - 80.

Une histoire de déboires et d'amour qui ne laissera personne indifférent.

الحب لازمو يحررك، يزينك، يداؤيك، ينحيلك العقد، يضوي ثنيتك، يخليك ترقد وتقوم فرحانة، هو اليد اللي تطلعك الفوق وتحطك في مقام يليق بيك وتدزك القدام باش تخرج منك أحلى ما فيك

تقع الرواية فى 330 صفحة و تتحدث عن معاناة النساء وتحديدا الشابات في المجتمعات العشائرية والدينية والتي تجلد احلام الفتيات بكل ظلم..كما تتحدث عن الحزن والانكسار والتمرد والحب والخيبة وكسر القيود وأوجاع الوطن

وتعد الرواية صرخة انثوية وثورة على واقع مترهل بالمرارة وكتبت على هيئة مذكرات حملت في سطورها حكايا وأسرار وسرد سلس بدون ملل,  وبهذا يتسنى لكل الشباب قرآءتها دون التذمر من ثقل الأحداث

Très jeune, Rahmana est d'une grande beauté. Elle fait tourner les têtes et fait battre les cœurs. Mais elle est condamnée à vivre dans l'infortune. En effet, ses rêves sont trop grands pour trouver leur réalisation dans le cadre du faubourg de Bab Souika. Une telle beauté n'est pas destinée à être enfermée dans une maison ordinaire. Ce serait un crime. Or, non loin de chez elle, à un jet de pierre, s'élèvent les palais somptueux. Du fond de la médina, son ambition la projette vers les hauteurs de La Kasbah, vers la gloire, la vie dans l'aisance et le pouvoir. Certes, seuls quelques pas séparent la jeune fille du palais mais nombreux sont les obstacles qui se dressent sur son chemin pour l'empêcher d'atteindre son but.

تلتقط هذه الرواية ببراعةٍ منعرجاتٍ مهمّةً من تاريخ تونس المعاصر، بل تاريخها الراهن أحيانا، وفيها يغدو البحث عن السُّلالة وأسرار «البَلْدِيّة» إيذانًا بالبحث عن الذات ومعنى الوطن وتاريخه، بيد أنّه تاريخٌ آخر يكتب من خلال حكايةٍ مُتخيَّلة بطلُها المصلح الكبير الطاهر الحدّاد. وعلى الرغم من أنّ المراجع التاريخيّة لا تذكر شيئًا عن علاقة الحدّاد بالنساء عدا دفاعه المستميت عنهنّ فإنّ صاحبة الرواية تجزم، بقوّة الخيال، أنّه عشق «للاّ زبيدة». لذلك لن يرى القارئ في المستقبل سيرةَ الحدّاد من غير حبيبته زبيدة. وهذا من سحر التخييل الروائيّ وعلى المؤرّخين أن يكذّبوا الروائيّين إن وجدوا سبيلًا إلى وثيقةٍ أو شهادة وأنّى لهم ذلك

Pierre et Françoise forment un couple libre, observé avec admiration et jalousie par leur entourage. Françoise s'est prise d'affection pour une jeune femme qui vit à Rouen et peine à définir son avenir : Xavière. Elle décide de l'accueillir à Paris pour tenter de la guider.

Par son attitude désinvolte, Xavière va amener Françoise à s'interroger sur son existence et sa relation avec Pierre, afin d'assumer sa liberté et celle des autres.