… Mais, curieusement, l'image initiale qu'il avait de cette femme n'a nullement été altérée dans son esprit. Sa silhouette mince, son regard profond, son sourire d'une douceur infinie, ses gestes si calmes s'y étaient imprimés à jamais. Se mentirait-il donc à lui-même s'il refusait d'admettre que c'était bien le souvenir des années de sa vie avec Beya qui avait envenimé les premières années de son mariage avec Jamila ?

يحتوي الكتاب على دراسة لعناصر الّلغة الدّارجة، وأصل الكلمات،والامثال الشّعبيّة،وأغاني الافراح، و نصوص هزليّة، والشّخصيات الخرافىّة كجحا و عبد الصّمد و عزوزة السّتوت.

زامـــ202ــا هي رواية تتعانق فيها الأسطورة والخرافة، ويتمازج فيها الخيال والتّاريخ، وتتصاهر فيها عوالم الأرض ومدارات النّجوم ... وفيها تذوب الحدود بين أبعاض الزّمان ... وتتراكب تضاريس المكان ... فأنت لا تنفكّ تجول مع شخوصها في المعالم الثّابتة من المكان فتراه ينبض بها في حركاتها وفي سكناتها ... هي قصّة تمضي بك إلى أبعاد ماضية تبعثها فيك من جديد ثمّ تطوّف بك بعيدا في القادم من الأزمان... فيكبر فيك الحلم ويستبدّ بك فيملك عليك منافذ الوجود... يفتحها أمام ناظريك فتمضي فيها محلّقا عاليا فعاليا بلا حدود

Mieux comprendre ses réactions pour améliorer sa communication. Ne vous êtes-vous jamais demandé pourquoi le comportement de tel de vos proches produisait fréquemment la même réaction chez vous ? Ou encore : comment se fait-il qu'une seule et même personne puisse à certains moments et dans certaines circonstances vous paraître tout à fait charmante et "diabolique" dans d'autres ? Il existe en chacun de nous trois parties, trois Etats différents de ce que la psychologie appelle notre Moi.

L'histoire de chaque femme est un conte original et admirable. Alors, quand cette histoire est celle d'une petite algérienne transformée en femme tunisienne, cela devient magique !

Suite à une rupture douloureuse, la narratrice, plongée dans un profond désarroi essaie tant bien que mal de se distraire de sa souffrance. Elle fera des rencontres qui vont la mener au plus profond de son être et peut-être l’amener à se connaître.

«J'avais besoin d'aller en Afrique pour écrire tout (...) Pour moi, l'Afrique, c'est une découverte essentielle ! Essentielle pour TOUT. Parce que c'est un continent perdu. Absolument condamné. (...) C'est comme un bateau qui chavire et qui est très rempli de gens et qui est perdu ! Il n'y a aucun espoir (...). Bernard-Marie Koltès.

الروايح اللي كانت تفوح مالمدينة، كانت تهز عروش القلب، شنية روايح؟ كان بنادم كي يتعدى كل دار يشم فيها ريحة تفولغ المخ .. دار تشم فيها ريحة معجون السفرجل بالقرفة وعود القرنفل، و ار ريحة الملاوي بزيت الزيتونة، ودار ريحة الكسكسي بالعصبان، ودار قاتو الدرع بالعطرشية، ودار ريحة الفريكاسي، ودار ريحة المبطن بالخرشف، ودار حلالم بالقديد، ودار ريحة المعقودة بالرنقة، وإلا ملوخية، وإلا مدفونة، بناضج، مدموجة، وساعة على ساعة ريحة البخور، وشق وداد، وإلا ريحة زليزية الحرقوس .. والخبز اللي كانو يطيبوه في الديار أنواع وأشكال عد وأغلط : خبز قمح، وخبز شعير، وخبز ذرة، وخبز مبسس، وخبز طابونة، وكسرة، وخبز غناي، وخبز فطير، وخبز أبراج، وخبز الشطيرة بالعظم، وخبز مالح بالدجاج والزوايد وإلا باللحم، إلخ .... يا حسرة يا زمان

Dans ce roman l’auteur retrace le parcours de Hlima et de ses quatre enfants, il n’est en effet question que de personnages en désarroi, fragilisés par les hantises du passé dans un monde miné par les incertitudes et de couples à la dérive se débattant désespérément contre l’indifférence et l’ennui.

"في الثالثة فجرا تحدث أشياء كثيرة... في الثالثة فجرا يبدأ الكابوس الذي يفتح بوابة الماضي السحيق.

إذا قبلت بفتح تلك البوابة، فلن يمكنك أن تعرف من سيزورك منها.

فالارواح التائهة كثيرة،ومنها من لم تكتمل رحلته بعد.

" صوفيا" تونسية تعمل بكاليه، شمال فرنسا. مهمتها خدمة اللاجئين الذين تجمعهم السلطات في اكبر مخيم لهم في اوروبا... تنقلب حياتها رأسا على عقب بعد أن أرهقها كابوس الفجر فقررت أن تبحث سرّه.

هذا الكتاب هو ما وراء ما وُثّق وما لم يُوثّق، فيه البعض منكم والبعض مني، والكثير من زخم العمر؛ عمر نَهَشته تراصّ الأحداث أمام هشاشة النوايا وضيق الأفق ... وطالما أنه كما ذُكر، لا يتقيد بأي نوع من أنواع المناهج: لا التوثيقية، ولا النقدية، ولا السردية. هو انفعال يتعرّى للعموم دون استشارة صاحبه، نخرجه على عِلاته إيمانًا منا بالتشاركية والتوزيع العادل للقرف ... - توفيق الجبالي