يحتوي الكتاب على دراسة لعناصر الّلغة الدّارجة، وأصل الكلمات،والامثال الشّعبيّة،وأغاني الافراح، و نصوص هزليّة، والشّخصيات الخرافىّة كجحا و عبد الصّمد و عزوزة السّتوت.

Mieux comprendre ses réactions pour améliorer sa communication. Ne vous êtes-vous jamais demandé pourquoi le comportement de tel de vos proches produisait fréquemment la même réaction chez vous ? Ou encore : comment se fait-il qu'une seule et même personne puisse à certains moments et dans certaines circonstances vous paraître tout à fait charmante et "diabolique" dans d'autres ? Il existe en chacun de nous trois parties, trois Etats différents de ce que la psychologie appelle notre Moi.

L'histoire de chaque femme est un conte original et admirable. Alors, quand cette histoire est celle d'une petite algérienne transformée en femme tunisienne, cela devient magique !

Un livre sur des personnes ordinaires, qui ne figurent pas dans les livres d'histoire, mais qui, sans le savoir, nous sauvent parfois du monde qui nous entoure, et parfois, de nous-mêmes. Ce sont ces gens-là que nous aimons et qui méritent une place dans des milliers de livres tant ils nous sont précieux.

«J'avais besoin d'aller en Afrique pour écrire tout (...) Pour moi, l'Afrique, c'est une découverte essentielle ! Essentielle pour TOUT. Parce que c'est un continent perdu. Absolument condamné. (...) C'est comme un bateau qui chavire et qui est très rempli de gens et qui est perdu ! Il n'y a aucun espoir (...). Bernard-Marie Koltès.

الروايح اللي كانت تفوح مالمدينة، كانت تهز عروش القلب، شنية روايح؟ كان بنادم كي يتعدى كل دار يشم فيها ريحة تفولغ المخ .. دار تشم فيها ريحة معجون السفرجل بالقرفة وعود القرنفل، و ار ريحة الملاوي بزيت الزيتونة، ودار ريحة الكسكسي بالعصبان، ودار قاتو الدرع بالعطرشية، ودار ريحة الفريكاسي، ودار ريحة المبطن بالخرشف، ودار حلالم بالقديد، ودار ريحة المعقودة بالرنقة، وإلا ملوخية، وإلا مدفونة، بناضج، مدموجة، وساعة على ساعة ريحة البخور، وشق وداد، وإلا ريحة زليزية الحرقوس .. والخبز اللي كانو يطيبوه في الديار أنواع وأشكال عد وأغلط : خبز قمح، وخبز شعير، وخبز ذرة، وخبز مبسس، وخبز طابونة، وكسرة، وخبز غناي، وخبز فطير، وخبز أبراج، وخبز الشطيرة بالعظم، وخبز مالح بالدجاج والزوايد وإلا باللحم، إلخ .... يا حسرة يا زمان

Dans ce roman l’auteur retrace le parcours de Hlima et de ses quatre enfants, il n’est en effet question que de personnages en désarroi, fragilisés par les hantises du passé dans un monde miné par les incertitudes et de couples à la dérive se débattant désespérément contre l’indifférence et l’ennui.

نشر المرحوم الحبيب المخ هذه المقالات في أواخر السبعينات في بعض الصحف والمجلات وبقيت متفرقة حتى وفاته سنة 2019. ووفاء من شقيقه محمود عمل على جمعها -أو على الأقل ما أمكنه الوصول إليه منها- وذلك لنشرها في كتاب ينقل فكر صاحبها للقراء في انسجامه وتكامل عناصره.

هذا الكتاب هو ما وراء ما وُثّق وما لم يُوثّق، فيه البعض منكم والبعض مني، والكثير من زخم العمر؛ عمر نَهَشته تراصّ الأحداث أمام هشاشة النوايا وضيق الأفق ... وطالما أنه كما ذُكر، لا يتقيد بأي نوع من أنواع المناهج: لا التوثيقية، ولا النقدية، ولا السردية. هو انفعال يتعرّى للعموم دون استشارة صاحبه، نخرجه على عِلاته إيمانًا منا بالتشاركية والتوزيع العادل للقرف ... - توفيق الجبالي

Un conte traditionnel Tunisien. Cette retranscription s'inspire de versions de différentes conteuses Tunisiennes mais également des publications de l'Institut des Belles Lettres Arabes, dans les années 1940.

L'histoire est écrite en arabe Tunisien et en français pour un plaisir de lecture dans les deux langues. L'arabe Tunisien est la langue parlée en Tunisie. Il a véhiculé ce conte jusqu'à nous. Le sens de la lecture en arabe, de droite à gauche, à été choisi, car il participe à vous plonger dans l'univers de ce conte.

رقصت عفاف ليلة الحفل السّاهر على أنغام الموسيقى الشرقية دون تحفّظ فأبدعت. غمرها في تلك الليلة فرح و حبور مفاجئان لم تعرف سرّ حلولهما دون مقدمات أو مبرّر أو تفسير كمراهقة تكتشف براعم جسدها الزّهري. كانت تشعر بعينيه العسليتين تجوبان أرجاء جسدها. تعوّدت نقر عيون الرّجال على جسدها المُفعم أنوثة. ارتاحت لمرور عينيه فرقصت له وحده. لم تكن عيناه وقحتان بل كانتا حريريّتان حنونتان مُداعبتان ينساب منهما اشتهاء ناعم كريش نعام. استسلمت راضية مرضيّة لعينيه. كانت تحسّ بعيون الآخرين كريهة وقحة متلصّصة لزجة كمخاط. لم تهتم بشيء إلا بالرقص و بعينيه. كان جسدها خفيفا كنسمات ربيع قادم. قالت وجسدها يرتعش في رقصة على أنغام أغنية لأم كلثوم وعيناها تخترقان عينيه : "هذا الرّجل لي" دون أن تعطي أهمية للموانع و المتاريس والأعراف