الصدفة البحتة هي التي جعلت مُصور الأفراح الشاب أحمد كمال يلتقط صوراً لمعركة دموية بين كبار رجال الأعمال في مصر في بار «فيرتيجو» الشهير والذي يرتاده صفوة المجتمع، فيتحول المكان في ثوان إلى بركة من الدماء والجثث .. ويضطر أحمد الي الهرب من القتلة والاختباء ليبدأ رحلة لا تُصدق؛ تكشف العديد من الأسرار والفضائح التي يحاول أصحابها التكتم عليها بأي ثمن. لعبة سياسية واسعة النطاق يواجهها أحمد ضد حيتان لا ترحم.. لعبة للخسارة فيها ثمن وحيد .. حياته

رواية مثيرة كشفت الواقع المصري اليوم، ونالت استحسان النقاد والقراء وفي مصر والعالم

… Mais, curieusement, l'image initiale qu'il avait de cette femme n'a nullement été altérée dans son esprit. Sa silhouette mince, son regard profond, son sourire d'une douceur infinie, ses gestes si calmes s'y étaient imprimés à jamais. Se mentirait-il donc à lui-même s'il refusait d'admettre que c'était bien le souvenir des années de sa vie avec Beya qui avait envenimé les premières années de son mariage avec Jamila ?

يحتوي الكتاب على دراسة لعناصر الّلغة الدّارجة، وأصل الكلمات،والامثال الشّعبيّة،وأغاني الافراح، و نصوص هزليّة، والشّخصيات الخرافىّة كجحا و عبد الصّمد و عزوزة السّتوت.

Mieux comprendre ses réactions pour améliorer sa communication. Ne vous êtes-vous jamais demandé pourquoi le comportement de tel de vos proches produisait fréquemment la même réaction chez vous ? Ou encore : comment se fait-il qu'une seule et même personne puisse à certains moments et dans certaines circonstances vous paraître tout à fait charmante et "diabolique" dans d'autres ? Il existe en chacun de nous trois parties, trois Etats différents de ce que la psychologie appelle notre Moi.

أرض الإله هي الرواية الخامسة للكاتب المصري أحمد مراد. صدرت طبعتها الأولى في أبريل (نيسان) عام 2016. الرواية من الأدب التاريخي، وهي الثانية من هذا النوع لأحمد مراد بعد رواية 1919. تقع الرواية في حوالي 400 صفحة من القطع المتوسط، وصدرت عن دار الشروق. تدور أحداثها قبل ميلاد المسيح بـ 250 عاماً، أثناء حكم البطالمة لمصر، بطلها كاهن شاب يدعى «كاي» يواجه مؤامرة يحيكها رئيس الخاصة الملكية، اليهودي «مردخاي»، بشأن طمس وتزوير التاريخ المصري، لصالح مطامع يهودية في مصر

L'histoire de chaque femme est un conte original et admirable. Alors, quand cette histoire est celle d'une petite algérienne transformée en femme tunisienne, cela devient magique !

«J'avais besoin d'aller en Afrique pour écrire tout (...) Pour moi, l'Afrique, c'est une découverte essentielle ! Essentielle pour TOUT. Parce que c'est un continent perdu. Absolument condamné. (...) C'est comme un bateau qui chavire et qui est très rempli de gens et qui est perdu ! Il n'y a aucun espoir (...). Bernard-Marie Koltès.

الروايح اللي كانت تفوح مالمدينة، كانت تهز عروش القلب، شنية روايح؟ كان بنادم كي يتعدى كل دار يشم فيها ريحة تفولغ المخ .. دار تشم فيها ريحة معجون السفرجل بالقرفة وعود القرنفل، و ار ريحة الملاوي بزيت الزيتونة، ودار ريحة الكسكسي بالعصبان، ودار قاتو الدرع بالعطرشية، ودار ريحة الفريكاسي، ودار ريحة المبطن بالخرشف، ودار حلالم بالقديد، ودار ريحة المعقودة بالرنقة، وإلا ملوخية، وإلا مدفونة، بناضج، مدموجة، وساعة على ساعة ريحة البخور، وشق وداد، وإلا ريحة زليزية الحرقوس .. والخبز اللي كانو يطيبوه في الديار أنواع وأشكال عد وأغلط : خبز قمح، وخبز شعير، وخبز ذرة، وخبز مبسس، وخبز طابونة، وكسرة، وخبز غناي، وخبز فطير، وخبز أبراج، وخبز الشطيرة بالعظم، وخبز مالح بالدجاج والزوايد وإلا باللحم، إلخ .... يا حسرة يا زمان

بأسلوبه المتفرد، يصطحبنا د. أحمد خالد توفيق إلى رحلة ممتعة مليئة بالإثارة من النرويج إلى الولايات المتحدة، مرورا بليبيريا ومصر وأستراليا، قبل أن يستقر عند خط الاستواء. يطرح العديد من الأفكار الجريئة ليظل السؤال: هل يمكن لرجل واحد أن يُصلح العالم، حتى لو كان يؤمن بأنه الشخص المناسب الذي جاء في الزمن المناسب ليقوم بالمهمة المناسبة ؟

Dans ce roman l’auteur retrace le parcours de Hlima et de ses quatre enfants, il n’est en effet question que de personnages en désarroi, fragilisés par les hantises du passé dans un monde miné par les incertitudes et de couples à la dérive se débattant désespérément contre l’indifférence et l’ennui.

Un conte traditionnel Tunisien. Cette retranscription s'inspire de versions de différentes conteuses Tunisiennes mais également des publications de l'Institut des Belles Lettres Arabes, dans les années 1940.

L'histoire est écrite en arabe Tunisien et en français pour un plaisir de lecture dans les deux langues. L'arabe Tunisien est la langue parlée en Tunisie. Il a véhiculé ce conte jusqu'à nous. Le sens de la lecture en arabe, de droite à gauche, à été choisi, car il participe à vous plonger dans l'univers de ce conte.