ها الحكاية في الأصل هي حكاية جربة متاع زمان يلعب فيها الغشّير دور البطولة. ذاكرة الغشّير مانْساتش كيفاش كانُو عايشين إجّرابه ومانساتِش زاده أُصولهُم والعباد إلّي شُهرُتهم مازالت حيّة. كيما ڨالُو : إلّي خلّف إنّبَاتْ ما ماتْ

Khalil, avocat comblé par la vie, voit sa quiétude bouleversée le jour où un rêve le pousse à entreprendre un voyage sans aucune raison. Il fait alors la " rencontre " d'un enfant qui lui révélera des secrets. Un pacte lie désormais Khalil à l'enfant. Des souvenirs ressurgissent dans la mémoire de Khalil, auxquels viendront s'entremêler des histoires de remords, de misogynie et de terrorisme.

Wassim Noura est un jeune homme plein d’idéal. Parti de Tunisie son bac en poche, il intègre à l’issue de ses études de médecine l’équipe du Pr Brière, à l’Institut Avicenne à Paris. Quand, avec les autres chercheurs, le Docteur Wassim Noura découvre une molécule susceptible de guérir la plupart des tumeurs, Brière le convainc de développer cette innovation majeure pour le plus grand nombre, quitte à se heurter aux intérêts des lobbies pharmaceutiques.

La violence de cet affrontement fait ressurgir les fantômes d’un passé que Wassim Noura avait cru oublier en se consacrant corps et âme à la recherche. Il décide alors de rentrer en Tunisie, où il pense être plus utile.

« La maison des grands-parents résonnait des musiques des fêtes et du silence de l’inceste. Lumineuse, joyeuse, emplie de musique et des cris de joie des enfants et des you you. Et sombre, effrayante, enfouie dans un épais silence ; on y entrait par une grande porte vitrée, protégée de fer forgé noir, les barreaux de sa prison.»

«Toutes ces tâches anodines avec lesquelles tu avais cherché à t’occuper les mains alors que ton esprit était habité par ces mêmes espérances, tenaces et récalcitrantes, traînées depuis l’enfance : Produire des mots où une écriture tremblotante s’acharnerait à élever la voix pour crier son refus face à des journées d’attente et des soirées de solitude, sans cet insupportable sentiment d’impuissance qui filtrerait à travers les signes mal reproduits, au détour de mots dont les lettres auraient eu du mal à trouver le chemin de leur signification.»

بعض النهايات تنهينا تقتل فينا شغف البدايات تترك فينا ندوب لا ترى وجروح لا تشفى فتأسرنا بين جدران الماضي لنعيش على عتبة الذاكرة  نور بطلتنا لها ذاكرة تأبى النسيان فتداوي أوجاع روحها بالتناسي وتفر من كل ماضيها لتحقق مجدها بعيدا رغم كل الخراب الذي بداخلها

عندما تاخذ الحياة فأنت بحاجة إلى عدة مهارات وإمكانيات كي تحقق التوازن كأنك في رحلة صيد تحميل جعبتك على كتفك و أنت في مهمة الصيد، اهتمامك الكبير هو كيف تصيد هدفك سوف تتأكد في كل مرة من وجود العدد الكافي و اللازم من السهام عندك في جعبتك لإتمام المهمة على الوجه الأكمل. سوف تجوب المكان تجذبك أصوات الفريسة وأنت في تركيز تام تستجمع قواك في كل رمية للسهم، فريستك أمامك لا تسمع صوتاً، حركاتك ثابتة، عيناك تصوبهما نحو مكان واحد فقط هو هدفك 

تبدأ بعثور الأبناء على مخطوطة كتبتها الأم المتوفية و تأخذك كسباق للسرعة، يحتسب فيها الزمن بالحرف الواحد، تنطلق الحكايات و الشخصيات في مضامير مختلفة، ديكو، فاخر، ابراهيم، المنصف و خديجة، تتشابك قصصهم وتقترب لتلتقي في النهاية عند خط واحد، البحث عن باشو بما يحمله من صراع و خيانات، مد وجزر لينتهي بوفاة غامضة. 

رواية يقدم من خلالها المؤلف مأدبة روائية لذيذة تتذوق فيها ألواناً من الأطباق الفنية تدوم نكهتها إلى الأبد.

عندما تتصفحني ستجد ذاتك بداخلي، ستتفق معي أحياناً و ترفض فكرتي أحياناً أخرى ستبكي و ستأسف لحالي، ستتذكر أحداثاً مماثلة واجهتك، ولكنك ستتعلم كيف تواجه ذاتك و تتجاوز هذا

Aux abords de Nawa, village de l'arrière-pays, le Don, apiculteur, mène une vie d'ascète auprès de ses abeilles, à l'écart de l'actualité. Pourtant, lorsqu'il découvre les corps mutilés de ses "filles", il doit se rendre à l'évidence : la marche du monde l'a rattrapé, le mettant face à un redoutable adversaire. Pour sauver ce qu'il a de plus cher, il lui faudra conduire son enquête dans une contrée quelque peu chamboulée par sa toute récente révolution, et aller chercher la lueur au loin, jusqu'au pays du Soleil-Levant.

فجمهورية الدايات هي حامية وما أمكن لها أن تؤسس شرعيتها إلا على مهام دفاعية. فلم يتسنّ لها الاعتماد لا على الحق الإلاهي الذي انفرد به السلطان، ولا على هاجس رفعة النسب بما أن أفرادها هم من التلاقط المنبتين، ولا على قوّة الثروة بما أن أفرادها ينتمون إلى صنف المستضعفين أصلا ومنشأ. حجب التضامن الديني حقيقة الهيمنة العسكرية. فكانت أحسن تعبير عما قد جسمته من انفصام بين السلطة المشرفة والمجتمع المولى عليه. عيبه أنه لم يتكفل بمهام الذود عن حماه. سكان المدن عزل بقوا أوفياء للنمط الخلدوني. وسكان البوادي فرسان تمسكوا بالحرابة، فاقترنت السياسة بالجند