On se croit tous maîtres de notre destin quand d'un seul coup, on ne l'est plus.

Quarante minutes de sommeil changent ma vie, moi, Shayan, un jeune allemand de vingt-neuf ans. Tout juste sorti d’un échec sentimental, je croise par hasard une jeune fille irrésistible venue faire un stage de médecine en Allemagne. Croyant être tombé amoureux de Sophia, une belge d’origine italienne, je vis avec elle les meilleurs... et les pires moments de ma vie.

On nous dit tous que l'amour nous rend aveugle. Je confirme! J'étais aveugle, je n'ai pas vu les choses venir. Pourtant, beaucoup m'avaient prévenu, certains par sagesse, d'autres par jalousie. Qu'importe... le résultat est le même. Je repars à zéro, comme Sisyphe.

Une jeune femme dans une situation tragique écrit à l'homme qu'elle a aimé passionnément, depuis l'enfance, pour lui rappeler son histoire : de leurs trois nuits d'amour est né un enfant qu'elle a élevé seule. Elle cherche à renouer le fil de leur relation. Mais son ancien amant est un brillant séducteur, un écrivain qui jouit égoïstement des plaisirs de la vie. Pour lui, elle n'est qu'une femme parmi d'autres ; pour elle, il est tout. Peut-il se souvenir d'elle ? Dans cette poignante nouvelle, publiée en 1922, Zweig analyse les psychologies féminine et masculine avec une acuité rare. Entre amour et oubli, plaisir physique et profondeur spirituelle, cette histoire d'obsession amoureuse, cruelle et crue, est d'une stupéfiante modernité.

أول ما يتناهى إلى أنفسنا عند سماع اسمه، مسلسل الخطاب على الباب الشهير، و بالتأكيد ڨمرة سيدي محروس، منامة عروسية و غيرها من المسلسلات الناجحة !

لكن سي علي اللواتي في الحقيقة، بالإضافة إلى كتابة سيناريوات الأعمال الدرامية،  شاعر، و مؤلف مسرحي 

و رسام، و سبق له نشر العديد من الكتب و اليوم نكتشف له رواية شديدة الإمتاع بلغة عامية افتقدناها كثيرا و ستثير فينا الشجن.

الكتاب هذا ما يشبه لحتى كتاب قريتوه، كتاب باش يرجكم، باش يمسكم في الجواجي، باش يبدل نظرتكم للدنيا، ومكمش باش تخرجوا منو سالمين

Autobiographie sans remords et sans artifice, La Bâtarde revient sur l'enfance de Violette Leduc : la honte, la faute, son physique disgracieux, son attirance pour les deux sexes, ses amours, ses abandons, ses rendez-vous ratés. L'ouvrage retrace trente années, durant lesquelles elle travaille, écrit, souffre d'écrire, découvre le beau monde et se lie d'amitié avec Maurice Sachs et Simone de Beauvoir. Malgré des envolées lyriques éblouissantes, rien n'est enjolivé dans son écriture si exigeante, si précise ; toujours à la recherche du mot juste et cependant introuvable. Violette veut tout remuer, tout dire de sa mémoire brûlante.

يقولولي العالم هذا مزيان، يكذبوا علينا، العالم هذا ما يشبهليش ما عندوش بوسة الخالة إلي في كف يديا، لا الورد إلي على خديا، ما عندوش لمعت عينيا. ما عندوش السر إلي في رموش كل بنية، العالم هذا كذاب، ما تمشي فيه حتى نصيحة، كل يوم يعطيك طريحة و زيد يغزرلك بعين صحيحة، يلعب بيك، يبيعك و يضحك على شاريك. نحب نغني ما تسرقوش صوتي مني، نحب نطير مع الأطيار، نحب يهديولي نوار و مالرماد تشعل النار

Ce roman est souvent considéré comme un roman à clef, articulé autour d'un parallèle entre la plongée dans la folie de l'héroïne, et les propres expériences de Sylvia Plath eu égard aux troubles bipolaires sévères dont elle souffrait.

باش نفعل، باش نجرب، باش نسعى، باش نبدل حاجات في روحي، باش نبني، باش نواجه، باش نخلق الفرص، باش نصقل موهبتي في عوض ماني قاعدة نقتل فيها. باش نخدم مع الصغار والكبار على نصوص وارتجال ونخرج الصيحة اللي عندهم الداخل وغامينها، والغصة والهبلة والتخبيلة والتشكبينة لازمها تولي إبداع وأحلام وجمال وصقلان وشطيح ودموع وشكوك وتراك وطياح ونجاح وطيرة، أما خدمتي الأولة باش تكون قبولي أنا لروحي كيما هي، أني نعيش معاها باهتزازاتها وإنكساراتها وعقدها وصحيحها وغالطها ويمينها ويسارها ونورها وظلامها ونسيبها على طلق ذراعها من غير ما يحكم لا عليها لا فيها حد، بعيدا عن ديكتاتورية الموضة والجمال المزيف وديكتاتورية الجهل والدهماء. باش نكون كيما نحب أنا نكون، وسأبقى حيث الرقص والغناء لأن الأشرار لا يرقصون ولا يغنون

ينقبون عن فيلسوف فرنسي في وجهي. ما أعظم وفاءهم لذكراه و لرموز الثقافة الفرنسية ! كأن العالم لا يعرف أن قدماء المحاربين الفرنسيين قد صاحوا خلال الستينات في قلب الشانزيلزيه : "اعدموا سارتر!"، و أن صوته الناشز لم تطقه اسماعهم في هذه البلاد. ثم ما علاقتي أنا بذلك الرجل ؟ هو نشأ في عائلة برجوازية، و أنا ولدت في قرية حدودية أفقر من العريان. والده عمل بالجيش ووالدي مفتون بعداسية و مهرب تلحقه شرطة الحدود

Il n'est jamais entré dans un musée, il ne lisait que Paris-Normandie et se servait toujours de son Opinel pour manger. Ouvrier devenu petit commerçant, il espérait que sa fille, grâce aux études, serait mieux que lui. Cette fille, Annie Ernaux, refuse l'oubli des origines. Elle retrace la vie et la mort de celui qui avait conquis sa petite «place au soleil». Et dévoile aussi la distance, douloureuse, survenue entre elle, étudiante, et ce père aimé qui lui disait : «Les livres, la musique, c'est bon pour toi. Moi, je n'en ai pas besoin pour vivre.» Ce récit dépouillé possède une dimension universelle.

يحتوي الكتاب على دراسة لعناصر الّلغة الدّارجة، وأصل الكلمات،والامثال الشّعبيّة،وأغاني الافراح، و نصوص هزليّة، والشّخصيات الخرافىّة كجحا و عبد الصّمد و عزوزة السّتوت.