Ainsi parlait Zarathoustra est une œuvre philosophique magistrale. Elle a bouleversé la pensée de l'Occident. « Nietzsche démolit, il sape », disait Gide. Il remet définitivement l'homme en question. Poète-prophète, Zarathoustra se retire dans la montagne et revient parmi les hommes pour leur parler. Sa leçon essentielle : « Vouloir libère. » Son leitmotiv : rejeter ce qui n'est pas voulu, conquis comme tel, tout ce qui est subi. C'est le sens du fameux : « Deviens celui que tu es. » La vertu est souvent le droit du plus faible, elle paralyse tout, désir, création et joie. Le surhomme nietzschéen est celui qui a la plus grande diversité d'instincts qui s'opposent puissamment mais qu'il maîtrise.

اذا صادفت ووقعت بين يديك حلية ذهبية او حتى فضة عتيقة او اثرية, فاعلم ان و راءها قصة حب ثم قصة ثم رواية.

هذا الخلخال طوح بصاحبته في مغامرة اخرجتها من دارها بالكاف الى نجوع العربلن ثم الى حاضرة تونس ثم نفاها الباي الى جزيرة قرقنة و لم تنقذها من منفاها سوى يد رجل كان السبب في ماساتها.

 …  واليوم وقفت يا قمر تتأمل، وسألت روحك شنوة إلي فيا يكبل، وعلاش حاجتي تتعطل، وعلاش الدنيا ديما فيا تبهذل ؟

زعمة الدنيا تحب تنحيلك من بين يديك وتخليها بيك ؟ زعمة الدنيا عندها بونتو بيك تبهذل فيك ؟

زعمة الدنيا تفرز فيك من خلق ربي إلي دايرين بيك ؟ مسلمة في قريب لثمانية مليار، وتبع فيك من دار لدار، وعلى اليمين وعلى اليسار، وتقول إستنى أهيا، قمر منا ؟

Une jeune femme dans une situation tragique écrit à l'homme qu'elle a aimé passionnément, depuis l'enfance, pour lui rappeler son histoire : de leurs trois nuits d'amour est né un enfant qu'elle a élevé seule. Elle cherche à renouer le fil de leur relation. Mais son ancien amant est un brillant séducteur, un écrivain qui jouit égoïstement des plaisirs de la vie. Pour lui, elle n'est qu'une femme parmi d'autres ; pour elle, il est tout. Peut-il se souvenir d'elle ? Dans cette poignante nouvelle, publiée en 1922, Zweig analyse les psychologies féminine et masculine avec une acuité rare. Entre amour et oubli, plaisir physique et profondeur spirituelle, cette histoire d'obsession amoureuse, cruelle et crue, est d'une stupéfiante modernité.

La quête de l'inconnu conduit toujours à une découverte. Un malheur, un bonheur, tout peut basculer instantanément dans le quotidien. L'un et l'autre, se présentent toujours sans qu'on y soit préparé et, à la vitesse grand V. Le simple voyage de Mayline, allait rencontrer bien des rebondissements, elle ignorait où cela allait la conduire. Malgré tout, elle décida quand même d'aller à la rencontre de cet inconnu.

أول ما يتناهى إلى أنفسنا عند سماع اسمه، مسلسل الخطاب على الباب الشهير، و بالتأكيد ڨمرة سيدي محروس، منامة عروسية و غيرها من المسلسلات الناجحة !

لكن سي علي اللواتي في الحقيقة، بالإضافة إلى كتابة سيناريوات الأعمال الدرامية،  شاعر، و مؤلف مسرحي 

و رسام، و سبق له نشر العديد من الكتب و اليوم نكتشف له رواية شديدة الإمتاع بلغة عامية افتقدناها كثيرا و ستثير فينا الشجن.

Autobiographie sans remords et sans artifice, La Bâtarde revient sur l'enfance de Violette Leduc : la honte, la faute, son physique disgracieux, son attirance pour les deux sexes, ses amours, ses abandons, ses rendez-vous ratés. L'ouvrage retrace trente années, durant lesquelles elle travaille, écrit, souffre d'écrire, découvre le beau monde et se lie d'amitié avec Maurice Sachs et Simone de Beauvoir. Malgré des envolées lyriques éblouissantes, rien n'est enjolivé dans son écriture si exigeante, si précise ; toujours à la recherche du mot juste et cependant introuvable. Violette veut tout remuer, tout dire de sa mémoire brûlante.

يموت ضمير الأنثى بتكرارية الفعل حتى يصبح من نسج الضمير ذاته فلا يحسه جسمًا غريبًا فيقاومه. أو لأقل هكذا مات جسد ضميري بعد أن نحل وذبل شيئًا فشيئًا حتى ركلته روحه صاعدة لبارئها.. ولأقل أنه عاش على فراش الموت سنواتٍ يقاوم علاته ومرضه حتى أوشكت الهزيمة فقد سقط لمرض مُزمن تآكلت على أثره عظام الجسد إلى أن ذاب كل شيء ..

Ce roman est souvent considéré comme un roman à clef, articulé autour d'un parallèle entre la plongée dans la folie de l'héroïne, et les propres expériences de Sylvia Plath eu égard aux troubles bipolaires sévères dont elle souffrait.

باش نفعل، باش نجرب، باش نسعى، باش نبدل حاجات في روحي، باش نبني، باش نواجه، باش نخلق الفرص، باش نصقل موهبتي في عوض ماني قاعدة نقتل فيها. باش نخدم مع الصغار والكبار على نصوص وارتجال ونخرج الصيحة اللي عندهم الداخل وغامينها، والغصة والهبلة والتخبيلة والتشكبينة لازمها تولي إبداع وأحلام وجمال وصقلان وشطيح ودموع وشكوك وتراك وطياح ونجاح وطيرة، أما خدمتي الأولة باش تكون قبولي أنا لروحي كيما هي، أني نعيش معاها باهتزازاتها وإنكساراتها وعقدها وصحيحها وغالطها ويمينها ويسارها ونورها وظلامها ونسيبها على طلق ذراعها من غير ما يحكم لا عليها لا فيها حد، بعيدا عن ديكتاتورية الموضة والجمال المزيف وديكتاتورية الجهل والدهماء. باش نكون كيما نحب أنا نكون، وسأبقى حيث الرقص والغناء لأن الأشرار لا يرقصون ولا يغنون