Résumé :

Ses jours sont comptés. Mais quand on aime, on ne compte pas.

Lou est une fille ordinaire qui mène une vie monotone à souhait. Quand elle se retrouve au chômage, dans ce trou paumé de l'Angleterre dont elle n'est jamais sortie, Lou accepte un contrat de six mois pour tenir compagnie à un handicapé. Malgré l'accueil glacial qu'il lui réserve, Lou va découvrir en lui un jeune homme exceptionnel. Mais depuis l'accident qui l'a rendu tétraplégique, Will veut mettre fin à ses jours. Lou n'a que quelques mois pour lui redonner goût à la vie.

Je prends mon envol au rythme des rimes ** Poussée par la résonnance des mots ** Aucun point n'arrête mes phrases ** Rien ne fait ployer mon verbe ** Ni prophètes, ni anneaux ** Le sourire au coin du cœur ** Deux colombes impriment le bas de mon dos ** Divinement imparfaite ** Imparfaitement divine ** Les chemins balisés ne peuvent draper ma peau ** Aux destins doucereux ** J'offre le sang de mes écorchures ** Telle une mer en rage ** Je ne tourne jamais la langue ** Je crache mes mots ** Aucun honneur ne traîne entre mes jambes ** Mon sein est nu ** Ma rose est savoureuse ** Mes racines sirotent ma terre ancestrale ** Mon âme emboîte les chemins du monde ** La liberté comme seul drapeau ..

من المداخل الكثيرة الممكنة لقراءة أعمال نبيهة العيسى القصصية مدخل الالتزام بما هو آلية قراءة و منهج في الكتابة ووجهة رؤيوية . فعلى تعدد المواضيع و القضايا التي تتناولها القصص القصيرة في هذا الكتاب تضل الأنظار مشدودة إلى معاناة الإنسان و أوضاعه الأكثر إحراجا في وجوده المتعدد اجتماعيا و ا قتصاديا و عاطفيا و جندريا .... و ضمن هذه القضايا تلازم الكتابة شرائط الفن الأقصوصي الكبرى, و ما استقر من مغامرات تحديثها و تطوير أساليب كتابتها , حتى يصبح الكتاب في وجه من وجوهه ديوانا لفنون القص القصير يعكس شروطها و آلياتها في أجلى صورة و أوضحها

الناشر

بين يديك الآن الرواية التي جعلت من "جان كريستوف غرانجي" نجما عالميا في صنف التشويق، حتى أنها تحولت إلى فيلم سينمائي شهير من إخراج "ماتيو كاسوفيتز". يجد محافظ الشرطة "بيير نيمانز" نفسه في مدينة جامعية نائية وسط سلسلة من جرائم القتل المروعة، بينما يجري الملازم العربي الشاب تحقيقا حول جماعة سرية تسعى لطمس ماضي طفل غامض. ما يجهله الرجلان هو أن تقاطع قضيتيهما سيقودهما إلى منبع الأنهار القرمزية وأن هول الحقيقة يتجاوز أفظع كوابيسهما

الحب لازمو يحررك، يزينك، يداؤيك، ينحيلك العقد، يضوي ثنيتك، يخليك ترقد وتقوم فرحانة، هو اليد اللي تطلعك الفوق وتحطك في مقام يليق بيك وتدزك القدام باش تخرج منك أحلى ما فيك

Le cimetière des livres oubliés 2 Tome 2

Dans la Barcelone des années 1920, un jeune écrivain éperdument amoureux accepte un mystérieux contrat avec un éditeur parisien, sans se douter que cela va le conduire à mettre en danger la vie des personnes qui lui sont chères. Parution en Babel du volume 2 de la saga «Le Cimetière des livres oubliés», qui a fait la notoriété de Carlos Ruiz Zafón.

كلّما صُغْتُ بالدَّمعِ والتَّنْهِدَاتِ مَعْنى
تَبَسَّمَ وَعْدٌ
وَعَادَتِ الرّوحُ
لِجِسْمِ شقيّ
أَثْقَلَتْهُ الوُعُود
هُوَ حُبُّهَا
يبذُرُ في الشَّعْرِ مَفْرَدَاتِ الوُجُود
فَتَحْلُو الْكِتَابَةُ
وَلا أَسْأَلُ عَمَّا تَحِيكُ أَيَّامِي وَعُمْرِي مِنْ صُنُوفِ العَذَابُ
لأني
نَقَعْتُ
في الحِبر
قلبي
فَذَابْ

Juliette, ingénieur dans l'informatique, et Olivier, journaliste, ont deux enfants et une vie de couple moderne. Lorsque Olivier avoue à sa femme avoir une liaison, l'univers de Juliette vacille. Comment survivre à la trahison ? C'est à cette question que ce roman, écrit au scalpel, sans concession mais non sans humour, entend répondre. Rien n'y échappe, ni les risques de la vie à deux et les glissements du désir ni les contradictions d'un certain féminisme et la difficulté d'être un homme aujourd'hui.

الكتاب هذا ما يشبه لحتى كتاب قريتوه، كتاب باش يرجكم، باش يمسكم في الجواجي، باش يبدل نظرتكم للدنيا، ومكمش باش تخرجوا منو سالمين

"Qu'est-il resté des agonisants du Cambodge ? Une grande photo de la star américaine tenant dans ses bras un enfant jaune. Qu'est-il resté de Tomas ? Une inscription : Il voulait le Royaume de Dieu sur la terre. Qu'est-il resté de Beethoven ? Un homme morose à l'invraisemblable crinière, qui prononce d'une voix sombre : "Es muss sein !" Qu'est-il resté de Franz ? Une inscription : Après un long égarement, le retour. Et ainsi de suite, et ainsi de suite. Avant d'être oubliés, nous serons changés en kitsch. Le kitsch, c'est la station de correspondance entre l'être et l'oubli."

زوايا عمياء هي رواية الأزهر الزناد السادسة، وهو كالعادة يفاجئنا بتنوع سجله الأدبي، إذ يكتب الرواية الإجتماعية، تارة، ورواية الخيال العلمي تارة أخرى، وها هو يفاجئنا برواية مدارها الغموض والجريمة. وفي جميعها غوص على جوهر الإنسان يتجلّى في مظاهر متنوّعة شاملة في تلافيف الأسطر والصور العميقة. لن تفلت من أسر هذا الكتاب حتى تبلغ الصفحة الأخيرة. والقشعريرة لا تفارقك فهي تسري في جسدك وأنت لا تنفك تلتفت خلفك، متوقعا أن يبرز القاتل فجأة من إحدى الزوايا العمياء

يقولولي العالم هذا مزيان، يكذبوا علينا، العالم هذا ما يشبهليش ما عندوش بوسة الخالة إلي في كف يديا، لا الورد إلي على خديا، ما عندوش لمعت عينيا. ما عندوش السر إلي في رموش كل بنية، العالم هذا كذاب، ما تمشي فيه حتى نصيحة، كل يوم يعطيك طريحة و زيد يغزرلك بعين صحيحة، يلعب بيك، يبيعك و يضحك على شاريك. نحب نغني ما تسرقوش صوتي مني، نحب نطير مع الأطيار، نحب يهديولي نوار و مالرماد تشعل النار