Qu'est-ce que c'est bon d'écrire : Un désir pur et beau qui nous fait quitter ce monde pour rejoindre un autre, un monde refoulé, où la passion règne et où l'inachevé prime.

Plongez dans un univers où la découverte de soi se mêle à la société moderne, à travers des thèmes aussi riches que la rédemption, l'éthique, et le rôle crucial de la femme dans notre monde. Laissez-vous emporter par la poésie philosophique et la métaphysique qui transcendent ce roman, et explorez les méandres de la parapsychologie d'une manière à la fois fascinante et éclairante.

يوميّات امرأة حالمة هي يوميّات أستاذة تونسيّة، تخوض تجربة كتابة اليومي فتدوّن حصيلة يومها خوفا عليها من النسيان محاولة تثبيت لحظات من حياتها برسمها على الورق. ويوميّاتها أيضا رحلة في عالم «الأنا» تحاور فيها الذّات ذاتها لتفكّر في ما يشغلها، وتنفّس عن مشاعرها، وتتخلّص من أعباء الحياة اليوميّة. هي محاورة يوميّة للذّات يصبح فيها الورق الملجأ والصديق، ومؤتمن الأسرار، ومرآة تعكس صورة «الأنا » في مختلف تجلّياته وحالاته، بين الفرح والحزن والأمل والانكسار في حياة تنشد فيها الكاتبة الحريّة والمساواة والعدل والكرامة والحقّ في وطن يحلو فيه العيش

Je prends mon envol au rythme des rimes ** Poussée par la résonnance des mots ** Aucun point n'arrête mes phrases ** Rien ne fait ployer mon verbe ** Ni prophètes, ni anneaux ** Le sourire au coin du cœur ** Deux colombes impriment le bas de mon dos ** Divinement imparfaite ** Imparfaitement divine ** Les chemins balisés ne peuvent draper ma peau ** Aux destins doucereux ** J'offre le sang de mes écorchures ** Telle une mer en rage ** Je ne tourne jamais la langue ** Je crache mes mots ** Aucun honneur ne traîne entre mes jambes ** Mon sein est nu ** Ma rose est savoureuse ** Mes racines sirotent ma terre ancestrale ** Mon âme emboîte les chemins du monde ** La liberté comme seul drapeau ..

Préparez-vous à plonger au cœur d'une histoire poignante qui dépeint le drame d'une famille déchirée par une vengeance absurde. Dans ce roman, les destins des personnages s'entrelacent de manière bouleversante, offrant une réflexion profonde sur les méandres de l'âme humaine. Une fiction authentique qui vous emportera dans un voyage inoubliable.

الحب لازمو يحررك، يزينك، يداؤيك، ينحيلك العقد، يضوي ثنيتك، يخليك ترقد وتقوم فرحانة، هو اليد اللي تطلعك الفوق وتحطك في مقام يليق بيك وتدزك القدام باش تخرج منك أحلى ما فيك

كلّما صُغْتُ بالدَّمعِ والتَّنْهِدَاتِ مَعْنى
تَبَسَّمَ وَعْدٌ
وَعَادَتِ الرّوحُ
لِجِسْمِ شقيّ
أَثْقَلَتْهُ الوُعُود
هُوَ حُبُّهَا
يبذُرُ في الشَّعْرِ مَفْرَدَاتِ الوُجُود
فَتَحْلُو الْكِتَابَةُ
وَلا أَسْأَلُ عَمَّا تَحِيكُ أَيَّامِي وَعُمْرِي مِنْ صُنُوفِ العَذَابُ
لأني
نَقَعْتُ
في الحِبر
قلبي
فَذَابْ

لم أقدر على التفوّه بأيّ حرف، كلّ كلمة كانت كالسوط تجلدني وتشعرني بفداحة الخطأ الذي ارتكبته، أشعرتني بأنّي أجرمت في حقّي وفي حقّ بابا، بانت كلّ الحقيقة في كلامه، عرّتني وفضحتني وجعلتني أدرك حجم تفاهتي وغبائي، وشعرت بغصّة كبيرة في حلقي وأنا أجيب : لم أكن أرى الأمور بهذه الصورة، أنا ولدت وتربّيت هنا واعتبرت أنّ من حقّي عيش حياتي كما أريد أنا ككلّ أندادي، أن أقرّر مصيري، أن أختار أنا ما أريده وكنت أصطدم بآراء بابا، كنت أراها كالقيد الغليظ تكبّلني، رأيت فيها تشدّدا وتخلّفا ومن هنا بدأت خلافاتنا

الكتاب هذا ما يشبه لحتى كتاب قريتوه، كتاب باش يرجكم، باش يمسكم في الجواجي، باش يبدل نظرتكم للدنيا، ومكمش باش تخرجوا منو سالمين

La Complainte du poète insensé, tel est le titre d'un poème en langue arabe de Mohamed Laâribi, membre du groupe Taht Essour, poème qui résume à lui seul sa condition d'artiste poète, parolier, nouvelliste, mémorialiste, dramaturge, journaliste littéraire et politiquement engagé dans la lutte nationale. A travers ce phare méconnu, mort précocement dans le dénuement et l'anonymat comme la plupart de ses compagnons de bohème, cette biographie romancée retrace la figure du poète maudit, illustrée dans toute sa misère et toute sa splendeur.

يقولولي العالم هذا مزيان، يكذبوا علينا، العالم هذا ما يشبهليش ما عندوش بوسة الخالة إلي في كف يديا، لا الورد إلي على خديا، ما عندوش لمعت عينيا. ما عندوش السر إلي في رموش كل بنية، العالم هذا كذاب، ما تمشي فيه حتى نصيحة، كل يوم يعطيك طريحة و زيد يغزرلك بعين صحيحة، يلعب بيك، يبيعك و يضحك على شاريك. نحب نغني ما تسرقوش صوتي مني، نحب نطير مع الأطيار، نحب يهديولي نوار و مالرماد تشعل النار