بتاريخها الضارب في القدم، بحضارتها العريقة، بأرضها الطيبة وشعبها الأبي، بقضيتها العادلة، بثورتها المجيدة وبنضالها المشروع، تظل فلسطين على مر الأزمنة، علامة راسخة وموشومة بالوجدان العربي عموما والتونسي على وجه الخصوص، وستظل ذاكرتي تحفظ شيئا من فلسطين. هذا الشيء انطلق ذات خريف من سنة 1974 حيث كنت بمشيئة القدر أرافق رمزا من رموزها، صلاح خلف أبي إياد في مهمة من أصعب المهام: التفاوض مع فدائيين اختطفوا طائرة وحطوا بها على أرض مطار تونس قرطاج.

 …  واليوم وقفت يا قمر تتأمل، وسألت روحك شنوة إلي فيا يكبل، وعلاش حاجتي تتعطل، وعلاش الدنيا ديما فيا تبهذل ؟

زعمة الدنيا تحب تنحيلك من بين يديك وتخليها بيك ؟ زعمة الدنيا عندها بونتو بيك تبهذل فيك ؟

زعمة الدنيا تفرز فيك من خلق ربي إلي دايرين بيك ؟ مسلمة في قريب لثمانية مليار، وتبع فيك من دار لدار، وعلى اليمين وعلى اليسار، وتقول إستنى أهيا، قمر منا ؟

"J'étais, sans le savoir, un enfant heureux, relativement heureux, il est vrai. Mais ce n'était qu'une impression d'ensemble. Car ma vie, même alors, ne manquait pas de petits malheurs auxquels je n'arrivais pas à m'habituer. Il faut remonter à novembre 1944. J'avais treize ans." Jeff porte sur la lèvre un petit bec-de-lièvre que tout le monde nomme la "cicatrice". Une infirmité dont il ne connaît pas la cause et qui lui vaut moqueries et méchancetés de toutes sortes. Parce qu'il ne sait s'en défendre, il intériorise toute cette douleur, toutes ces blessures morales répétées. A cet âge si sensible, s'enfermant peu à peu, il souffre et fait souffrir ceux qui l'aiment sans réserve...