يموت ضمير الأنثى بتكرارية الفعل حتى يصبح من نسج الضمير ذاته فلا يحسه جسمًا غريبًا فيقاومه. أو لأقل هكذا مات جسد ضميري بعد أن نحل وذبل شيئًا فشيئًا حتى ركلته روحه صاعدة لبارئها.. ولأقل أنه عاش على فراش الموت سنواتٍ يقاوم علاته ومرضه حتى أوشكت الهزيمة فقد سقط لمرض مُزمن تآكلت على أثره عظام الجسد إلى أن ذاب كل شيء ..

Mais, curieusement, l'image initiale qu'il avait de cette femme n'a nullement été altérée dans son esprit. Sa silhouette mince, son regard profond, son sourire d'une douceur infinie, ses gestes si calmes s'y étaient imprimés à jamais. Se mentirait-il donc à lui-même s'il refusait d'admettre que c'était bien le souvenir des années de sa vie avec Beya qui avait envenimé les premières années de son mariage avec Jamila?

باش نفعل، باش نجرب، باش نسعى، باش نبدل حاجات في روحي، باش نبني باش نواجه، باش نخلق الفرص، باش نصقل موهبتي في عوض ماني قاعدة نقتل فيها

باش نخدم مع الصغــار و الكبار على نصوص و ارتجـال و نخرج الصيحة اللي عندهم الــداخل و غامــينها، و الغصة و الهبــلة و التخبيلة و التشكــبينة لازمها تولي إبــداعو أحلام و جمــال و صقلان و شطيح و دمــوع و شكوك و تراك و طيـاح و نجاح و طـــيرة، آما خدمـتي الأولة باش تكون قبــولي آنا

 لروحي كيـــما هي، أني نعيش معاها باهتزازاتها و إنكساراتها و عقدها و صحيحها و غالطــها و يميــنها و يســارها و نورها و ظلامـها و نسيبها على طـلق ذراعــها من غــير ما يحــكم لا علــيها لا فــيها حد, بعــيدا عن ديكتـــاتورية الموضة و الجمــال المزيف و ديكتاتورية الجهل و الدهماء

باش نكون كيما نحب انا نكون، و سأبقى حيث الرقص و الغناء لأن الأشـرار لا يرقصون و لا يغنون

Un livre sur des personnes ordinaires, qui ne figurent pas dans les livres d'histoire, mais qui, sans le savoir, nous sauvent parfois du monde qui nous entoure, et parfois, de nous-mêmes. Ce sont ces gens-là que nous aimons et qui méritent une place dans des milliers de livres tant ils nous sont précieux.